Podczas Europa mówi od jakiegoś czasu o swojej cyfrowej suwerenności w dziedzinie chipów i mikroukładów, inne kraje na całym świecie zmierzają w tym samym kierunku. W szczególności Japonia e Zjednoczony Państwa rozpoczęli negocjacje, aby uniezależnić się od produkcji tajwańskiej i chińskiej. W szczególności mówimy o niezależność mikroukładów 2nm, najbardziej zaawansowany w tej chwili do budowy samochodów i innych urządzeń elektronicznych. Zobaczmy szczegóły wiadomości.
Kryzys chipowy nadal pogarsza również stosunki gospodarcze między światowymi mocarstwami. Japonia i USA chcą się zjednoczyć w tym zakresie
W zgodności z zgłoszone z Nikkei Asia, rządy Japonii i Stanów Zjednoczonych są bliskie porozumienia o współpracy w produkcji chipów w technologii 2nm i jeszcze bardziej zaawansowane rozwiązania. Oba kraje są zaniepokojone swoją zależnością od Tajwanu i innych dostawców i chcą zdywersyfikować swoje źródła. Pracują też nad mechanizmem zapobiegać utracie technologii, szczególnie w Chinach.
Obecnie Taiwan Semiconductor Manufacturing Co (TSMC) jest wiodącym deweloperem technologii 2 nm. Rząd japoński zaproponował TSMC zbudować fabrykę na południowo-zachodniej wyspie Kiusiu, aby zwiększyć krajową produkcję chipów, ale fabryka będzie produkować tylko mniej zaawansowane chipy z technologią od 10 do 20nm.
Japoński Minister Gospodarki, Handlu i Przemysłu koichi Hajuda odwiedza Stany Zjednoczone, aby spotkać się z Sekretarzem Handlu USA Gina Raimondo. Oczekuje się, że podczas tej samej wizyty kraje ogłosi współpracę chipową. Przypomnijmy, że Japonia była zaniepokojona spadkiem krajowego rozwoju i produkcji w tym sektorze. W 1990 r. kraj stanowiły około 50% światowego rynku półprzewodników o wolumenie około 38 miliardów dolarów. Udział w rynku zmniejszył się o około 10%, chociaż sektor się rozwija.
Japońskie Ministerstwo Gospodarki, Handlu i Przemysłu (METI) przypisuje zmniejszającą się dominację Japonii szeregowi czynników, m.in. wojna commerciale USA-Japonia na żetonach pamięci, niezdolność Japonii do przyjęcia horyzontalnie zintegrowanego modelu produkcji oraz opóźnienia w cyfryzacji.
