Codziennie słyszymy o niedobór wiórów. Ale jak długo to potrwa? A zwłaszcza kiedy ten wielki problem rzucił globalną gospodarkę na kolana? Tutaj postaramy się przeanalizować gdzie i kiedy powstał problem i jakie będą perspektywy na przyszłość. W ten sam sposób postaramy się dać „rozwiązanie„, Wychodząc właśnie z przyczyn tego niedoboru.
Tematyka tego artykułu:
Geneza niedoboru chipów: kiedy i gdzie to się stało?
Zacznijmy od kiedy. Niestety, pierwsze negatywne skutki tego niedoboru chipów były widoczne w najgorszym okresie, gdy pandemiczny, jeden zaczął wojna handlowa między dwoma biegunami świata (Chinami i USA) i kiedy wystąpiły susza e ogień. Dwie ostatnie, choć mogłoby się to wydawać absurdalne, w znacznym stopniu przyczyniły się do spowolnienia produkcji półprzewodników, ale zobaczymy to później. Ale gdzie są te komponenty? Wszędzie: od smartwatchów po lodówki, od smartfonów po samochody.
I po prostu sektor motoryzacyjny to on najbardziej ucierpiał. I tu widzimy gołąb pojawił się problem. Produkcja samochodów wymaga niezliczonej ilości mikroprocesorów, ponieważ w każdym samochodzie znajdują się setki procesorów różnych typów. Na początku pandemii, kiedy ruch drogowy spadł dramatycznieliczba zamawianych aut również zaczęła się zmniejszać. Tylko kilka danych do zrozumienia grawitacji: Rynek IHS, w połowie lutego obliczył, że w samym pierwszym kwartale zamówienia spadły o 672.000 XNUMX sztuk.
Wadą było to, że firmy produkcyjne, z których większość a Tajwan ale nie tylko to, musieli zmienić produkcję. Wraz ze spadkiem liczby procesorów do samochodów jest zwiększony popyt na chipy do przedmiotów codziennego użytku, takich jak tablety, komputery PC, komputery stacjonarne, smartwatche i smartfony. Jest to oczywiste, jeśli myślimy, że większość czasu podczas pandemii spędziliśmy w domu. Właśnie w tym miejscu pojawił się problem: zbyt duże zapotrzebowanie na te gatunki technologiczne. Kolejne dane, aby zrozumieć, jak bardzo wzrósł popyt: Stowarzyszenie Przemysłu Półprzewodników powiedział na początku marca, że sprzedaż chipów w styczniu 2021 roku osiągnęła 40 miliardów dolarów 13.2% więcej niż w tym samym miesiącu ubiegłego roku.
Czy problem mógł zostać rozwiązany w przypadku większych zapasów?
Niektórzy powiedzą: ale problem zostałby po prostu rozwiązany posiadanie zapasów lub zwiększanie produkcji przechowywać żetony? Tak, w pewnym sensie to prawda, ale należy wziąć pod uwagę, że koszt wytworzenia tych procesorów jest bardzo wysoki, a czas potrzebny na ich wytworzenie jest równie długi. Średnio do wyprodukowania tylko jednego wafel (to jest bluźniercze imię) 4 do 8 tygodni. Spróbuj więc wyobrazić sobie koszty każdego pojedynczego chipa. Dlatego odpowiedź na pierwsze pytanie brzmi: „Tak, ale też nie”. Z jednej strony nadprodukcja to cięcie kosztów (dla producenta), z drugiej zaś oznacza przewidzieć koszty, których nie wiadomo, czy zostaną pokryte (od firm kupujących).
Byłoby inne rozwiązanie budować nowe fabryki: w rzeczywistości niektóre firmy to zrobiły, podczas gdy inne „po prostu” zwiększyły tempo pracy. Jednak budowa nowych odlewni jest również kosztowna i czasochłonna. Nie wspominając o tym, że pod koniec tej pandemii producent miał się spotkać ponownie bardzo wysokie koszty zarządzania w chwili, która być może nie wymaga nadprodukcji.
W międzyczasie wzrosły koszty produkcji: dlaczego?
I wzrosły koszty produkcji chipów w ostatnim okresie, a wraz z nimi również koszty dla firm kupujących. Powodów jest wiele, spróbujmy je uporządkować. Po pierwsze wojna handlowa między Chinami a Stanami Zjednoczonymi miał duży wpływ na tę sytuację. Jeden z największych nabywców, Huawei, został zdelegalizowany przez byłą administrację Trumpa w USA. Oznaczało to, że firmy, które jej sprzedawały, musiały zaprzestać eksportu. Już tutaj możesz wyobrazić sobie utracone pieniądze. Ale powiedzieć, że zakaz był tylko przeciwko Huawei, to zminimalizować: dziesiątki innych „pomniejszych” firm wpadło pod topór Trumpa, ale wynik był taki sam.
Nastąpiło pogorszenie sytuacji wydarzenia atmosferyczne które znacznie podniosły koszty. Jak powiedzieliśmy wcześniej, większość produkcji obwodów odbywa się w godz Tajwan od firmy TSMC. To ona zapewnia te same Qualcomm i MediaTek, tylko po to, by mieć pomysł. Ale wracając do bomby, w ostatnim okresie terytorium Tajwan padł ofiarą bezprecedensowych susz. Produkcja wafel wymaga dużej ilości wody (to kolejny powód wysokich kosztów), ale zbiorniki w okolicy wysychają. W związku z tym firma jest do tego zobowiązana kup zbiorniki na wodę, a to obciąża koszty produkcji.
Jak niedobór chipów wpłynie na konsumentów?
To jest bardzo proste: jak powiedział też prezes Xiaomi ceny wzrosną dla wszystkich. Przede wszystkim dla firm produkujących smartfony, ale z drugiej strony także dla kupujących.
Na pewno będziemy nadal optymalizować koszty naszych urządzeń sprzętowych. Szczerze mówiąc, dołożymy wszelkich starań, aby zaoferować konsumentom możliwie najlepszą cenę. Czasami jednak być może będziemy musieli przenieść część zwiększonych kosztów na konsumenta. Jesteśmy pod presją, ale radzimy sobie dobrze.
źródło: Reuters
Jak długo potrwa ta śmierć? Trudno powiedzieć. Niektórzy analitycy MarketWatch x twierdzą, że problem będzie trwał do 2022. Co możemy zrobić na nasz mały sposób? Poco i nic. Jedna rzecz, która może pomóc, to jednak nie zmieniaj smartfona (lub inne produkty konsumenckie, takie jak ten) bez przerwy: to jednak nie pomogłoby od razu, ale w dłuższej perspektywie, biorąc pod uwagę, że smartfon zmienia się średnio co 2/3 lata.
Ze swojej strony Europa ma na myśli projekt długoterminowy, a mianowicie projekt budować odlewnie samochodów do produkcji mikroczipów które firmy na terenie UE zazwyczaj kupują z zewnątrz. Jest to jednak miecz obosieczny, zwłaszcza w aspekcie „ekologicznym”: im więcej produkujemy, tym bardziej zanieczyszczamy. Czy warto?
