Nokia G22 – Smartfon, który można naprawić, ale który wyrzucisz do kosza
Zakończyliśmy recenzją Nokii G42 5G, starszego brata tego, na co dzisiaj zwracam uwagę, i tym razem nie byłem usatysfakcjonowany. Cóż, mógłbym po prostu zakończyć tę recenzję stwierdzeniem, że absolutnie nie polecam ekologicznego terminala tej marki, ale konieczne jest również wyjaśnienie dlaczego, starając się być jak najbardziej zwięzłym.
Tematyka tego artykułu:
W ofercie na Amazon
PAKIET SPRZEDAŻY
Podobnie jak w przypadku Nokii G42 5G, również i G22 może pochwalić się opakowaniem wykonanym z tektury pochodzącej z recyklingu, jednak tym razem mamy do dyspozycji etui ochronne na smartfon, natomiast brakuje ładowarki, folii na wyświetlacz i słuchawek. W pozostałej części pakietu znajduje się zatem pin do wyjmowania tacy SIM oraz podwójny kabel zasilający i do przesyłania danych typu C, a także instrukcje, które moim zdaniem można było zapisać, wstawiając zamiast tego kod QR odnoszący się do tej instrukcji, naprawdę chroniąc środowisko.
MATERIAŁY I PROJEKTY
Nokia G22 oferuje wymiary równe 165 x 76,19 x 8,48 mm przy całkowitej wadze 196,11 gramów, co sprawia, że urządzenie nie jest do końca kompaktowe, chociaż format „cegiełkowy” pomaga w trzymaniu i stabilności terminala. Smartfon posiada certyfikat IP52, a tylna pokrywa wykonana jest w całości z plastiku pochodzącego w 100% z recyklingu, pojedynczy korpus dostępny w dwóch kolorach: meteorowym szarym i lagunowym, oba z kontrastowymi ramkami, które sprawiają, że projekt jest zdecydowanie tandetny, także ze względu na przegrodę fotograficzną na tył, który integruje 3 obiektywy i lampę błyskową LED, w estetyce retro.
Górny profil jest czysty, natomiast po lewej stronie znajdziemy tackę SIM, zdolną pomieścić dwie karty nano SIM z łącznością 4G Dual lub rezygnując z funkcji Dual SIM, możemy włożyć kartę micro SD, aby rozszerzyć pamięć systemową o obsługę do do 2TB. Nie mamy e-SIM, więc wybór należy do Ciebie, czy chcesz mieć dwa numery, czy też dać więcej miejsca na przechowywanie zdjęć, filmów itp.. W prawym profilu znajduje się regulator głośności i przycisk zasilania, który integruje czujnik biometryczny do odblokowania urządzenia za pomocą odcisków palców, które nie były najlepsze, choć rozpoznawanie odbywało się w sposób dość precyzyjny. W razie potrzeby możliwe jest także odblokowanie twarzą za pomocą aparatu do selfie. Wreszcie, niższy profil zapewnia miejsce na mikrofon, wejście typu C do ładowania i przesyłania danych z obsługą OTG, monofoniczny głośnik systemowy i gniazdo 3,5 mm do przewodowych słuchawek, co pozwoli nam wykorzystać także radio FM obecne w system operacyjny. Ogólnie projekt wcale nie jest przekonujący, zbyt przestarzały i zbyt „tani”.
DISPLAY
Nokia G22, oprócz tego, że ma obudowę wykonaną z materiałów pochodzących z recyklingu, wydaje się również poddawać recyklingowi komponent sprzętowy, zaczynając od wyświetlacza, panelu przerywanego obecnością wcięcia w kształcie łezki z dołączonym aparatem do selfie, czego nie widziano na obecnych smartfonów od co najmniej 3 lat. Ale to właśnie jakość wyświetlacza pozostawia niesmak w ustach, a jego jedyną zaletą jest to, że chroni go szkło Corning Gorilla Glass 3. Ekran IPS 6,52″, 253 ppi, w formacie 20:9 z rozdzielczością HD+ (720 x 1600 pikseli), którego szczytowa jasność wynosi zaledwie 400 nitów, czyli specyfikacje, które obecnie są zdecydowanie nie na miejscu i dlatego obecność obsługi Widevine L1 jest nieco bezużyteczna ze względu na rozdzielczość HD+. Nie ma także obsługi treści HDR, a ogólnie częstotliwość odświeżania 90 Hz, z której powinno cieszyć się urządzenie, wydaje się być rzadko włączana, ponieważ użytkownik może jedynie wybrać, czy ma mieć stałą częstotliwość 60 Hz, czy też pozwolić systemowi decydować o częstotliwości. treść pokazana na filmie. Panel, który zawodzi również ze względu na oddawanie barw poco naturalny i z brakiem równowagi bieli, jakiego nigdy wcześniej nie widziałem, nie mówiąc już o ogromnych asymetrycznych ramkach otaczających ekran. Na szczęście czujnik zbliżeniowy działa dobrze, natomiast czujnik oświetlenia był nieco konserwatywny.
DŹWIĘK I ŁĄCZNOŚĆ
Jak już wspomniano, głośnik jest monofoniczny, a zwracany dźwięk wydaje się cierpieć na pewną nierównowagę w stosunku do tonów średnio-wysokich ze szkodą dla basu. Nokia G22, podobnie jak G42 5G, również integruje funkcję głośności BOOST (działa również w trybie głośnomówiącym), która zwiększa głośność, ale należy tego bezwzględnie unikać, ponieważ końcowy efekt będzie równy trzeszczącemu dźwiękowi. Nawet dźwięk kapsuły był kiepskiej jakości, chociaż muszę przyznać, że ogólnie wynik był krystalicznie czysty, o ile uda się utrzymać połączenie aktywne: w rzeczywistości każde odebrane lub wykonane połączenie będzie musiało zostać wykonane dwa razy, ponieważ po około dziesięciu sekundach linia spada lub dźwięk wydaje się zanikać. Nie mogę podać technicznego wyjaśnienia, ale przy drugiej próbie wszystko wydaje się działać dobrze.
Jest moduł Bluetooth 5.0, NFC do płatności zbliżeniowych, gniazdo 3,5 mm i radio FM, GPS z połączeniem z satelitami Galileo, który raczej nie naprawia satelity lub przynajmniej odbiera sygnał w nieskończoność, co powoduje spore trudności podczas przeglądania . Wreszcie znajdujemy OTG i WiFi Dual 2.4 / 5.0 GHz, Gwarantowana praca z Android Auto, podczas gdy nawigacja danych jest typu 4G Dual, którego prędkość nawigacji była całkiem akceptowalna w różnych testach prędkości, a przede wszystkim podczas mojego użytkowania, ale poco stały, w tym sensie, że czasami telefon wydaje się działać szybko, innym razem wolno, ale przede wszystkim często otrzymywałem powiadomienia z opóźnieniem, jakby był coś w rodzaju trybu gotowości, mimo że z ustawień wszystko było w porządku.
SPRZĘT, WYDAJNOŚĆ I OPROGRAMOWANIE
Nokia G22 5G wykorzystuje bardzo low-endowy SoC, a mianowicie UNISOC T616, ośmiordzeniowy procesor z maksymalnym zegarem 1.6 GHz i procesem produkcyjnym 12 nm, znany już z Oukitel C35, któremu towarzyszy 3 GB pamięci RAM DDR4 z możliwością rozbudowy w wirtualny sposób na dodatkowe 4 GB GB. Procesor graficzny to Mali G57, a pamięć masowa to 128 GB UFS 2.1 z możliwością rozszerzenia do 2 TB za pomocą karty micro SD. Dobrze przeczytałeś, żadnych błędów, mówimy o starym sprzęcie i zdecydowanie poco wydajność, nawet jeśli na przykład procesor wspomniany w Oukitel C35 działał cudownie. Na Nokii G22 jednak wszystko wydaje się spowolnione, faktycznie czasami telefon faktycznie się zawiesza. Nie spodziewałbym się, że urządzenie będzie w stanie wykonywać stresujące operacje, jak w przypadku gier najnowszej generacji, ale nawet codzienne czynności są czasami wykonywane z trudnością.
Kolejnym słabym punktem jest oprogramowanie, nadal oparte na systemie Android 12 z łatkami zaktualizowanymi we wrześniu 2023 r. Ale firma gwarantuje 2 główne wydania i 3 lata łatek aktualizowanych co miesiąc. Szkoda, że mamy połowę listopada i nie ma nawet śladu łat tego miesiąca poza tym, że wrześniowe pojawiły się tuż pod koniec miesiąca, więc pierwsze kłamstwo, fakt comiesięcznej aktualizacji zabezpieczeń . Co więcej, znajdujemy już zainstalowane oprogramowanie typu bloatware, co w standardowej wersji, takiej jak ta przyjęta przez Nokię, nie robi dobrego wrażenia.
AUTONOMIA I MOŻLIWOŚĆ NAPRAWY
Bateria to jednostka typu QuickFix o pojemności 5050 mAh, którą można łatwo wymienić korzystając z zestawu narzędzi dostarczonego przez markę we współpracy z IFIXIT. Firma deklaruje żywotność baterii do 3 dni i gwarantuje 800 pełnych cykli ładowania przy zachowaniu 80% pierwotnej wydajności przed pogorszeniem. Nie ma ładowania bezprzewodowego, a maksymalna obsługiwana moc ładowania to zwykłe i skromne 20 W, więc pełna energia zajmuje co najmniej 1,5 godziny, jeśli nie 2. W rzeczywistości deklarowane przez firmę 3 dni to utopia, najwyżej dostaniesz 1 dnia przy bardzo lekkim użytkowaniu, podczas gdy bardziej realistyczna jest autonomia jednego dnia przy półintensywnym użytkowaniu, przychodząc wieczorem przy około 10 /15% ładunku resztkowego. Rozważania na temat możliwości naprawy za pomocą narzędzia IFIXIT, które kosztuje co najmniej 30 euro, odsyłam do recenzji Nokii G42 5G.
KAMERA I WIDEO
Kolejnym bolesnym i rozczarowującym aspektem jest ten związany z sektorem fotograficznym i związanymi z nim występami. Główny aparat Nokii G22 składa się z głównego czujnika 50 MP, f/1.8 z 5 obiektywami, po bokach którego znajdują się dwa obiektywy 2 MP, które wykonują funkcje makro i zbierają dane o głębi ostrości. Filmy nie są w żaden sposób stabilizowane, a maksymalna rozdzielczość, w jakiej możemy je nagrać, to 1080p 30 fps. aparat do selfie to jednostka 8 MP, f/2.0, która jak w ogóle w całej branży fotograficznej nie daje satysfakcji. Zdjęcia nocne, których należy bezwzględnie unikać, drżące filmy, przy których można dostać choroby morskiej, oraz zdjęcia zawierające niewiele szczegółów, których jedynym bogactwem jest obecność szumu cyfrowego.
W ofercie na Amazon
WNIOSKI I CENA
Koszt Nokii G22 poco niecałe 170 euro, do czego należy doliczyć co najmniej 30 euro za zestaw naprawczy, biorąc pod uwagę, że ten smartfon może pochwalić się możliwością samodzielnej naprawy. Zdecydowanie szalona cena, biorąc pod uwagę ostrą konkurencję, która oferuje o wiele, wiele więcej w niższych cenach, wystarczy spojrzeć na Motorolę. Nic więcej nie dodam, bo nie chcę się wściekać i być złośliwym, ale z tymi „wpadkami” Nokia ryzykuje, że się wywróci do góry nogami.
